خیابان "شهدا" با بلوک‌های سیمانی به دو بخش تقسیم شده است

از بازار قدیمی عمده فروشان خیابان "شهدا" در الخلیل، بزرگ ترین شهر کرانه غربی رود اردن، فقط چهار مغازه خرده فروشی باقی مانده است.

سربازان اسرائیلی و بلوک های بتونی مانع از آن می شوند که فلسطینی ها از عرض این خیابان عبور کنند.

حدود ۸۰۰ اسرائیلی در محله های آن سوی خیابان شهدا زندگی می کنند.

این یهودیان هم اجازه ندارند که به بخش فلسطینی الخلیل وارد شوند.

این خط حائل پر تنش، فقط چند صد متر با "حرم ابراهیمی"، آرامگاه ابراهیم نبی و خانواده اش، فاصله دارد، زیارتگاهی که یهودیان، مسیحیان و مسلمانان آنرا مقدس می دانند.

بازار کساد

منیر، مرد میان سال فلسطینی، یکی از چهار کاسبی است که هنوز دکان لباس فروشی خود را در خیابان شهدا تعطیل نکرده است.

او می گوید: "امروز چیزی نفروختم. هیچ کس در دو روز گذشته اینجا نیامده. شما اولین نفری هستید که پایش را داخل مغازه می گذارد. ولی این مغازه زندگی من است. امیدوارم که در آینده اوضاع بهتر شود."

تنش و درگیری در این محله باستانی الخلیل، با زندگی روزمره مردم عجین است.

فلسطینیان از تدابیر امنیتی ارتش اسرائیل و آزار و اذیت همسایگان یهودی خود شکایت دارند.

اسرائیلی ها هم می گویند که فلسطینی ها با پرتاب سنگ و اعمال خشونت های دیگر زندگی آنها را مختل کرده اند.

دیوید ویلدر، سخنگوی جامعه یهودیان الخلیل، می گوید: "من به عنوان یک یهودی فقط به سه درصد حبرون (الخلیل) دسترسی دارم، اما همسایگان عرب من ۹۷ درصد آنرا در اختیار دارند."

یهودیان الخلیل را حبرون می نامند.

۶۷ یهودی ساکن این شهر در سال ۱۹۲۹ میلادی توسط مهاجمان عرب کشته شدند. پس از آن بود که سایر یهودیان سپس به دستور بریتانیا، حاکم وقت، مجبور به ترک شهر الخلیل شدند.

امروزه اما الخلیل تنها شهر کرانه غربی است که اسرائیلی ها، هرچند در محیطی بسیار پرتنش، در داخل آن و در کنار فلسطینیان زندگی می کنند.

حرم ابراهیمی هم پس از کشتار سال ۱۹۹۴ میلادی، به دو بخش یهودی و مسلمان تقسیم شده است.

فرزندان ابراهیم نبی سال هاست که تحت تدابیر امنیتی شدید و به طور جداگانه از آرامگاه نیای خود زیارت می کنند.