سلطان لیورپول به جمع مربیانی پیوست که هر سه جام معتبر انگلستان را فتح کرده اند

در سال ۲۰۰۶ وقتی استیون جرارد کاپیتان لیورپول جام حذفی انگلستان را بالای سر برد، نه او و نه بسیاری دیگر فکر نمی کردند برای کسب افتخاری دیگر شش سال منتظر بمانند.

اما دیروز در مسابقه ای پایاپای و دشوار، لیورپول بعد از تساوی ۲-۲ در صد و بیست دقیقه، در ضربات پنالتی کاردیف سیتی را برد و استیون جرارد جام اتحادیه را در ومبلی بر سر دست بلند کرد.

برای طرفداران لیورپول که هنوز خاطرات اواخر دوره سرمربیگری رافائل بنیتز و بعد دوره کوتاه اما فاجعه بار روی هاجسون در ذهنشان زنده است، این جام نوید بخش بازگشت به روزهای پرافتخار گذشته است.

نمی توان تاثیر این برد را در روحیه لیورپولی ها نادیده گرفت. فصل پیش و در همین مقطع فصل، آرسنال که امید به بردن چهار جام داشت، در مسابقه ای عجیب دو بر یک به بیرمنگام باخت.

لطمه روحی ناشی از این شکست باعث شد آرسنال در جام‌های دیگر هم حذف شود و در لیگ برتر هم امتیاز کافی بدست نیاورد و یکسال دیگر دستش از جام کوتاه بماند. در آخر فصل هم دو نفر از بهترین بازیکنان از این تیم از آن جدا شدند.

با اینکه جام اتحادیه در بین سه جام اصلی فوتبال انگلستان اعتبار کمتری دارد، اما اهمیت قهرمانی در آن را نمی توان انکار کرد. کنی دالگلیش که در کارنامه مربیگری‌اش فقط جام اتحادیه را کم داشت به این نکته اشاره کرد که این اولین جامی است که بسیاری از بازیکنان لیورپول برده اند و "اگر از کسانی که جام برده اند بپرسید به شما می‌گویند که از قهرمانی بسیار لذت برده اند و می‌خواهند دوباره آن را تجربه کنند."

بسیاری هم تاریخ را گواه می‌گیرند و به قهرمانی منچستر یونایتد در جام حذفی انگستان در سال ۱۹۹۰ میلادی اشاره می کنند. مسابقه ای که شهرت پیدا کرده فرگوسن را از اخراج نجات داد و بعد از آن بود که منچستر یونایتد در مسیر قهرمانی‌های متعدد و پیاپی افتاد.

مثال دیگر خود لیورپول در سال ۲۰۰۱ است که در یک بازی دشوار بیرمنگام را شکست داد و قهرمان جام حذفی شد، و در ادامه همان فصل جام اتحادیه و جام یوفا را هم به دست آورد.

لیورپول در جام حذفی هم امید قهرمانی دارد، اما در لیگ برتر انگلستان در رده هفتم است. هر چند قرار گرفتن این تیم در میان چهار تیم اول غیرممکن نیست، اما بسیاری از کارشناسان آن را بعید می دانند.

آنها به نتایج نامطلوب لیورپول در بازی‌های خانگی اشاره می‌کنند و معتقدند این تیم به اندازه کافی بازیکن خوب ندارد.

برخی معتقدند دالگلیش در خرید بازیکن موفق نبوده است. کمتر کسی تردید دارد که خرید لوییس سوارز از آژاکس خرید بسیار موفقی بوده، اما علاقه این بازیکن به جنجال گاهی بر تاثیر گذاری او سایه می‌اندازد.

چارلی آدام، جوردن هندرسون و استوارات داونینگ همگی بازیکنانی خوب و آینده دار قلمداد می‌شوند، اما عقیده کلی این است که در این فصل بحد کافی خوب نبوده اند. اندی کرول که با پیوستن از نیوکسل به لیورپول رکورد گران‌ترین بازیکن انگلیسی لیگ برتر را به نام خود ثبت کرد، اصلا موفق نبوده و حتی بعضی خرید او را شتاب‌زده می دانند و معتقدند باشگاه باید او را بفروشد.

تنها خرید دیگری که شاید بتوان آن را موفق دانست خرید خوزه انریکه است. با اینکه دالگلیش، جایگاهی خدشه ناپذیر نزد باشگاه و طرفدارانش دارد و بسیاری همین جام اتحادیه را بعد از بحران‌های یکی دو فصل اخیر محصول اعجاز او می دانند، اما برخی نیز در اینکه او بتواند لیورپول را به لیگ قهرمانان اروپا و افتخارات اروپایی برساند تردید دارند. آنها عملکرد دالگلیش در موضوع لوییس سوارز، که سرانجام منجر به مداخله مالکان و حامیان مالی باشگاه و عذر خواهی سوآرز و دالگلیش شد، شاهد می گیرند که او به خوبی نمی تواند بحران‌های بزرگ را از سر بگذراند.

با اینحال برخی می‌گویند که غیبت لیورپول در لیگ قهرمانان اروپا و دست نیافتن به جام های معتبر در شش سال گذشته باعث شده این باشگاه نتواند بازیکنان بزرگ را به خدمت بگیرد، و امیدوارند حالا بردن جام اتحادیه بعضی بازیکنان بزرگ را تشویق به پوشیدن پیراهن این تیم کند. زیرا فتح این جام نشان می‌دهد که آنها دوباره به جاده بزرگی برگشته اند.

در اینکه قهرمانی در جام اتحادیه جوی از هیجان در آنفیلد بوجود آورده و دوباره حال و هوای روزهای پر افتخار گذشته زنده شده تردیدی نیست. اما مهمترین چیزی که هواداران این باشگاه بزرگ چشم انتظار آن هستند، حضور دوباره در لیگ قهرمانان اروپاست.